Prije 28 godina, Sanski Most je na ovaj dan proslavio slobodu kao posljednji grad oslobođen tokom odbrambeno-oslobodilačkog rata.
Slobodu, tog 10. oktobra 1995. godine u svom gradu dočekalo je i nešto više od pet stotina građana nesrpske nacionalnosti koji su četiri godine bili pod opsadom. Ogromna većina Bošnjaka i Hrvata protjerana je sa ovih prostora u periodu 1992. – 1995. godine.
Tokom okupacije grada počinjeni su brojni zločini, a u tom periodu Sanski Most je bio veliki koncentracioni logor za sve građane nesrpske nacionalnosti, prenose Vijesti.ba.
Zajedničkim dejstvima, jedinice 502. viteške brdske brigade, Prve Gardijske i 510. oslobodilačke su 9.10.1995. godine žestoko udarile pravcem Banjići – Smajino Brdo – Donji Dabar – Sanski Most.
U Pilipovićima je došlo do fizičkog spoja 502. viteške brdske brigade i Prve Gardijske brigade Generalštaba Armije RBIH, i ove dvije jedinice zajedno silovito kreću ka Sanskom Mostu. Veliki udio u ovom napredovanju snaga A RBiH, dali su artiljerci Petog korpusa.
Vrijeme do oslobođenja Sanskog Mosta počelo se mjeriti minutama. Maršom iz srednje Bosne preko Drvara stizala je već legendarna 17. viteška krajiška brigada iz sastava Sedmog korpusa Armije BiH. Približavao se trenutak fizičkog spajanja dva najslavnija korpusa Armije RBiH, Petog i Sedmog, i dvojice legendarnih krajiških komandanata i generala, Atifa Dudakovića i Mehmeda Alagića.
Neprekidno vodeći borbe, uvečer 9. oktobra 1995. godine, oko 23:30h, dijelovi 502. viteške brdske brigade i BVP-a Petog korpusa prešli su most na rijeci Sani i ušli u centar grada.
U samom gradu dolazi do žestokih uličnih borbi. Agresorske snage bile su stacionirane u zgradi pošte odakle su pružali grčevit otpor. I taj posljednji otpor je slomljen, i čitav Sanski Most 12. oktobra bio je u rukama snaga ARBiH.
U toku povlačenja, srpske dobrovoljačke snage su strijeljale desetine bošnjačkih civila, čija su tijela pronašli pripadnici 5. korpusa.